Arezzo

07.00 uur zijn we beiden wakker en staan op.

Bij de Tabacchi naast het station worden we keurig geholpen. Vorremmo due biglietti per Arezzo e ritorno. De man begrijpt het meteen en regelt de kaartjes heen èn terug. Retourtje kennen ze niet in Italië. Hij legt uit hoe we de datum met de machine moeten stempelen, geeft de vertrektijd en het perron nummer: 08.36 binario 3.

De regionale stoptrein van Firenze naar Roma arriveert snel en we stappen in. Het jonge conducteurtje, op zijn naamkaartje staat Luca F., zwaait met zijn groene zakdoek en we vertrekken.

35 minuten later zijn we in Arezzo.
In 2015 zijn we hier ook geweest maar toen was het een regenachtige dag. We willen het graag bij mooi weer bekijken.

Bij Bar Gallini nemen we de eerste caffè, samen met andere Aretini, inwoners van Arezzo.
Over Via Guido Monaco, Piazza San Francesco, Via Cavour en Via di Pescaia lopen we binnen twintig minuten op Piazza Grande, het prachtige, schuin aflopende plein. Met de Logge Vasari, en het Palazzo della Fraternita dei Laici (nu museum) met zijn astronomische klok uit 1522. Ook de andere bouwwerken rond het plein zijn prachtig. De meeste gebouwen zijn versierd met schilden uit de wijken van de stad.

Bij Vasari Caffè in de Logge Vasari genieten we van het uitzicht op het plein met caffè en brioche. Met heerlijk muziek (o.a. Harvest Moon van Poolside).

We wandelen verder.
In delen van de stad zijn verwijzingen naar de film La Vita è Bella uit 1997 die deels in Arezzo is opgenomen. Het verhaal speelt zich af in WOII. De film kreeg drie Oscars.

Naar de Duomo dei Santu Pietro e Donato. Prachtige fresco's en de Ark van San Donato. We komen ogen tekort.
Door het Parco il Prato komen we bij Fortezza Medicea. Het militaire bouwwerk uit de 16e eeuw is in opdracht van Cosimo I de Medici gebouwd. Aangegeven was een mooi uitzicht op de stad vanaf de vesting. Maar dat valt tegen. Ja, op het modernere Arezzo, centro storico is door de bomen niet te zien, op een paar torens na.

Het is lunchtijd en de pranzo willen we weer aan het prachtige Piazza Grande gebruiken. We komen bij Ristorante Logge Vasari.
Een nonna maakt buiten Tagliolini een soort lintpasta, lang als spaghetti, ongeveer 2-3 mm breed, vergelijkbaar met tagliatelle, maar dun als capellini. Het is een traditioneel recept in de regio's Molise en Piemonte.
We doen onze bestelling: Caesar Salad en Ossobuco in umido e sformato di spinaci
en krijgen vooraf van het huis 'Papa Pomodori' een moes van tomaat en kruiden, heerlijk.
Onze gerechten smaken prima.
Bij de caffè verrassen ze ons weer met een gratis piccolo dolce.
Ondertussen is een andere cuoca Pici pasta aan het maken. Het is dikker dan spaghetti, met de hand gemaakt en komt oorspronkelijk uit de regio Siena.

We zien nu pas dat er doordeweeks elke ochtend markt is op Piazza di Sant'Agostino. Dat hebben we gemist, jammer.
We lopen wat straten door in het  prachtige oude centrum. Komen onder andere in een gallerie/werkplaats waar drie ambachtslieden respectievelijk scarpe schoenen, cappelli e berretti hoeden en petten en gioielli sierraden  maken. Mooi, dat vakmanschap.

Overal in de stad komen we de naam van onze broer/zwager Sandy tegen. Hij lijkt hier een waar imperium aan caffè's opgebouwd te hebben. En niets tegen ons zeggen !?

Halverwege de middag lopen we terug naar het station. En zien daar dat we net op tijd zijn om een vertraagde trein richting Firenze te nemen. We stappen in. En al vlot blijkt dat dit de sneltrein naar Firenze is, die nergens onderweg stopt... We hebben niet goed op de borden gekeken. Stom. In razende vaart rijden we Figline Valdarno voorbij.
We hebben geen zin in een boete dus telkens als de conducteur passeert doen wij ons best om heel onschuldig te kijken. Dat lukt blijkbaar, want onze kaartjes worden geen enkele keer gecontroleerd.
Eenmaal in Firenze snel kaartjes gekocht voor de terugrit naar Figline Valdarno; 2x € 6.. Ook hier weer vertraging en als de (juiste!) trein eenmaal komt is deze propvol. Het wordt dus staan. Gelukkig maar voor ruim een kwartier, dan zijn we op bestemming.

Op de camping duiken we het zwembad in.

Alla prossima Tot de volgende keer.