Romeinse afspraak

Zeven uur worden we door de wekker gewekt. Dat is lang geleden, zijn we niet meer gewend...
Maar goed we willen op tijd naar station Padiglione om de trein te nemen naar Roma Termini. Voor onze Romeinse afspraak.

09.20 uur rollen we station Roma Termini binnen. Onze afspraak is om 12 uur dus we hebben nog tijd om het één en ander te bezichtigen. Het is 10 jaar geleden dat we hier zeven dagen mochten rondlopen, en het is geweldig om weer even terug te zijn.

Eerst nemen we due caffè con brioche, a banco bij Bar Big Ben's. Met uitzicht op Basilica Santa Maria Maggiore.

We lopen binnen bij Basilica San Pietro in Vincoli aan het gelijknamige plein. Die heeft onder andere een prachtig groot grafmonument van Michelangelo met prominent het standbeeld van Mozes.

Door naar het Colosseum. Waar we omheen lopen. Dat blijft imposant. En telkens erg druk.
Via Via Dei Fori Imperiali (de groeten van Julius), Piazza Venezia en Chiesa di San Marcello al Corso naar de Trevi fontein. Ook hier een krioelende menigte. Het is al warm en dan is de koelte van Chiesa San Anastasio di Trivio, tegenover de fontein, een verademing.

We lopen door naar de Spaanse Trappen. Daar hebben we om 12.00 onze afspraak. We zijn ruim op tijd als we een berichtje krijgen: 'We zijn iets later'... heel italiaans!
Dat geeft ons de tijd om ons heen te kijken.

Wat doe je voor werk? Ik fluit. Ik fluit vaak. Ik fluit HARD, ik fluit naar iedereen die niet naar mij luistert. Ook al is die persoon anderhalve meter naast mij. Dan fluit ik ook HARD. Ik fluit de hele dag. Ze móeten naar mij luisteren. Anders fluit ik. Mensen mogen nu eenmaal niet op de Spaanse Trappen zitten. Ik werk bij Polizia Roma Capitale. Ik heb een fluit.

Dan spotten we onze afspraak. Marianne en Matthijs. Ook zij maken een lange reis door Italië. Ze zijn in Puglia bij het puntje van de hak geweest en reizen met hun caravan nu weer noordwaards. Al maanden voor ons avontuur suggereerde Matthijs een drankje bij de Spaanse Trappen. Dus dat doen we.
Een hartelijk weerzien met onze Heerhugowaardse vrienden.

Het drankje nemen we bij Caffè Greco. Uit 1760, en daarmee het oudste caffè van Roma. "Wel met aangepaste prijzen" zegt Matthijs terecht. Dat ze dan nog een schoteltje bij het toilet plaatsen, vind ik ongepast. Hoe dan ook, een sjieke en prachtige ambiance. Daar genieten we van en van elkaars belevingen.

Bij Tabacchi Frattina in Via Frattina (tip van Marianne)  nemen we een pranzo. Eén insalata Chardonnay en drie keer de Tonnarello pasta. "Waar komt deze pasta vandaan?" vraag ik de ober. Waarop hij reageert "Di Roma...LUL..."  dat laatste zei hij natuurlijk niet, maar qua toon klonk het wel zo. En ik twijfel daar eerlijk gezegd ook aan. Dat tonnarello oorspronkelijk uit Roma komt, bedoel ik dan. Mijn 'Cacio e Pepe' is wèl typisch Romeins.

• Wikipedia: Tonnarelli is de benaming voor platte, bijna vierkante, verse spaghetti die vooral in Rome gegeten wordt. Met een beetje olijfolie, geraspte pecorino romano (schapenkaas) en zwarte peper tover je een van de lekkerste pastagerechten op tafel.

Dus toch.

We nemen weer afscheid van onze vrienden.

Via Ponte Sant'Angelo en Via della Conciliazone komen we bij het Vaticano, het Sint Pieterplein. We zoeken de symbolen uit de prachtige film 'Angels & Demons'.

Rome is imposant en imponerend. Een geweldige stad. Het is ook broeierig warm. Met due gelati in de gekoelde ruimte van Al San Michele proberen we er even aan te ontsnappen.

Trastevere, de levendige wijk aan de andere kant van de Tevere Tiber. Met zijn of haar (?) kleine steegjes, gezellige pleinen, uitnodigende restaurantjes en naar verhouding meer Italianen, die heerlijk uitbundig met elkaar communiceren, debatteren, ruzie maken... het verschil is niet altijd herkenbaar. Trastevere, daar willen we graag nog wat ronddolen.
Maar eerst een aperitivo met antipasti. We strijken neer bij het drukke Locanda Tonnarello.
In tegenstelling tot andere gelegenheden proberen ze je niet naar een tafel te verleiden. En toch is het nagenoeg vol. We nemen due crodini en de Tagliere Genuino di Salumi, Formaggi e Noci. De bediening is prima. Er ontstaat inmiddels een wachtrij voor de tafels. Was dus een goede keuze.

Omdat we toch al wat kilometers in de benen hebben en van mevrouw Fluit niet mochten zitten op de Spaanse Trappen besluiten we terug te lopen naar Termini, het treinstation.

We hebben weer een glimp mogen opvangen van het indrukwekkende Roma. We hebben ruim 20 km gelopen.
Het was een prachtige, soms broeierige, dag 27°C.

Buona notte Welterusten